شناسایی عوامل سکوت سازمانی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها در ایران: مطالعۀ کیفی

در دنیای امروز، سرعت زیاد تغییرات و رقابت شدید بین سازمان‌ها، حتی سازمان‌های آموزشی، و چالش‌های فزایندة محیطی بیش از پیش توجه مسئولان را به ارزش نیروی انسانی معطوف کرده است. از نظر پژوهشگران پدیدة شایع سکوت سازمانی، که معادل خودسانسوری نیروی انسانی است، مانعی بر سر راه استفاده از این منبع ارزشمند است. لیکن، به‌رغم اهمیت آن در سازمان‌ها، مطالعات جامعی در این زمینه، به‌ویژه بررسی عوامل مؤثر در بروز سکوت در سازمان‌های فرهنگی، انجام نشده است. این پژوهش کیفی با هدف شناخت عوامل سکوت سازمانی اعضای ‌هیئت‌علمی دانشگاه‌ها، به وسیلة‌‌ ابزار مصاحبه، در جامعة آماری اعضای ‌هیئت‌علمی انجام گرفت. کدهای مستخرج از مصاحبه‌ها با نرم‎افزار مکس‌کیودی‌ای تحلیل شد و نتایج نشان داد عوامل سازمانی، فردی، برون‌سازمانی، و مدیریتی بر بروز سکوت سازمانی در اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها مؤثر است و از بین آن‌ها عوامل سازمانی بیشترین فراوانی را داشت. یافته‌های این پژوهش کمک خواهد کرد با کاهش سکوت در اعضای ‌هیئت‌علمی پیامدهای مضر سکوت کاهش یابد و با استفادة بهینه از سرمایة فکری اعضای ‌هیئت‌علمی مسائل اساسی جامعه به بهترین شکل حل شود.